5 april 2014, Jij, blond, ongeschoren, rode rugzak over een schouder en de plattegrond van Amsterdam in je kontzak. Ik, met zwart geverfd haar, piercing in mijn neusvleugel, spijkerbroek met gaten en kisten aan mijn voeten. We verklaarden elkaar eeuwige liefde, voor altijd verbonden. Daar op de brug in Amsterdamned. Nu, een jaar en 3 maanden later, zit ik hier op een bovenkamer in Burningham. Starend naar die ene foto, ondergespuugd door Lola onze baby. Waarvan jij het bestaan niet kent. Nooit zal kennen. En ik vraag me af. Wat zal er in hemelsnaam met al die andere stellen zijn gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten