donderdag 23 juli 2015

Worldpress foto's ter inspiratie


 
Van een bezoek aan de world press photo tentoonstelling in Zuthen word je niet echt blij. Maar je leert wel waarderen wat je hebt. Een achtertuin waar niet de uiteengereten lijken van een neergeschoten vliegtuig in neerstorten, ouders die je niet de prostitutie in dwingen, een buurland dat hoogstens een nare mop over je verteld, een regering die je het recht op een eigen mening geeft, een menswaardige opvang voor je zwakbegaafde kind, een straatbeeld zonder oorlog en verderf, een veerboot zonder vluchtelingen. Toch zijn er ook mooie foto's bij. Althans dat vinden wij. Kleurrijke foto's van vleesetende planten doen voor ons nog vreedzaam aan. De wereld is keihard. Ga maar eens in China kijken. Of in Zutphen.

Geketend

 
5 april 2014, Jij, blond, ongeschoren, rode rugzak over een schouder en de plattegrond van Amsterdam in je kontzak. Ik, met zwart geverfd haar, piercing in mijn neusvleugel, spijkerbroek met gaten en kisten aan mijn voeten. We verklaarden elkaar eeuwige liefde, voor altijd verbonden. Daar op de brug in Amsterdamned. Nu, een jaar en 3 maanden later, zit ik hier op een bovenkamer in Burningham. Starend naar die ene foto, ondergespuugd door Lola onze baby. Waarvan jij het bestaan niet kent. Nooit zal kennen. En ik vraag me af. Wat zal er in hemelsnaam met al die andere stellen zijn gebeurd. 

Gekleurd beton

 
De binnenkant van grijs vooroorlogs beton toont de naoorlogse strijd naar zelfexpressie. Kleur mag, vloeken mag en stiekem weet roken, blikjes wegzuipen en kauwgom plakken is aan de orde van de dag. In-, uit- en doorgekraste namen verraden heimelijke en stukgelopen liefdes. De linie in Den Helder spreekt zeker tot verbeelding. Neem een kijkje en leef je in. Wees Kees die met graffiti zijn sexuele frustraties uit, dropp-out Derrik die hier zijn spijbeltijd spendeert of meesmuilende Marjolein die nooit de juiste vent vindt.