dinsdag 13 mei 2014

zintuigengedicht

Veiligheid
Een blauwe lucht met schapenwolken
ruikt bekend en toch fris
proeft als een zachte kus op je lippen
en voelt als een warme wollen zelfgebreide trui
alleen de alledaags vertrouwde geluiden,
de buurman die het grasmaait en de vogels die hem toetjilpen
veiligheid omarmt je en wiegt je in slaap

dacht jij ook


toen je door het ruizen van de wind
de golven op de kust hoorde slaan
en het schuim je om de oren vloog
dat de zee
zich schoonwaste
om het nieuwe seizoen te begroeten
te kussen je voeten
in laarzen gestoken
dat het toch nog koud was

in mei op het strand

te wandelen met de hond
dacht jij ook
natte hond
dat je liever een bot
dan de hond in de pot vond
omdat zeelucht hongerig maakt
en het zout naar meer smaakt
kom
we maken ons uit de voeten